الکایند، در سه بررسی جداگانه ، یک سلسله سوالات را بترتیب در اختیار کودکان یهودی ، کاتولیک ، و پروتستان قرار داد تا دریابد که انها از هویت و ارای مذهبی خود چه درکی دارند . مثلاً در بررسی سال 1961 وی از کودکان یهودی چنین سوالاتی پرسید : تو یهودی هستی ؟ چه جیزی تو را یهودی میکند ؟ سگ یا گربه می تواند یهودی باشد ؟ چرا ؟ و چطور یهودی شدی ؟ الکایند دریافت که در هر سه گروه عمده مذهبی اش میان پاسخ های کودکان شباهت های شناختی زیادی وجود دارد که وابسته به سن ان هاست. رشد ارای مذهبی ظاهراً تا حدی متناظر با مراحل شناختی پیاژه بود . در دوره ی 5 تا 7 سالگی ( که قابل قیاس با اواخر مرحله ی پیش عملیاتی پیاژه است )،کودکان ظاهراً گمان می کردند که پیوستگی فرقه ای انها امری مطلق است که خدا ان را مقرر داشته و بنابراین تغییرناپذیر است . چندسال بعد (سنین 7 تا 9 سالگی ، که با اوایل مرحله ی عملیاتی عینی پیاژه قابل قیاس است )، اندیشه های مذهبی به راستی عینی بودند. تلقی کودکان این بود که پیوستگی مذهبی را خانواده ای تعیین میکند که در ان به دنیا امده اند ، و اگر خانواده ای کاتولیک گربه ی دست اموزی داشت، گمان می رفت که ان گربه هم کاتولیک است . در مرحله ی بعد رشد مذهبی (سنین 10 تا 13 سالگی ، که ناظر بر اواخر مرحله ی عملیاتی ذهنی و اوایل مرحله ی صوری است )،کودکان انگار به تدریج برخی از پیچیدگی های ایین ها و اعمال مذهبی را درمی یافتند ، و میتوانستند تصور کنند که کسی دین خود را تغییر دهد زیرا میفهمیدند که دین از درون شخص برمی اید و چیزی نیست که از بیرون تعیین شود . تفکر دینی انتزاعی و متمایز کم کم پدیدار می شد . در پایان ، الکایند نتیجه می گرفت که کودکان تا پیش از 11 تا 12 سالگی ( یعنی اغاز دوره ی عملیاتی صوری پیاژه ) نمی توانند از دین درکی انتزاعی و بزرگسالانه داشته باشند . منبع : کتاب روانشناسی دین بر اساس رویکرد تجربی (اسپیلکا ) صفحه ی 110
مصاحبه با دو کودک 7 ساله درباره ی مفاهیم (خدا) و اخلاقیات
,ی ,، ,مذهبی ,یهودی ,کودکان , ,مرحله ی ,ی عملیاتی ,، و ,کودکان یهودی
درباره این سایت